ฝ่าพระบาท
Jump to navigation
Jump to search
Thai[edit]
Etymology[edit]
From ฝ่า (fàa, “sole”) + พระบาท (literally “holy feet”); literally "the soles of your holy feet".
Pronunciation[edit]
| Orthographic | ฝ่าพระบาท v ˋ ā b r a ɓ ā d | |
| Phonemic | ฝ่า-พฺระ-บาด v ˋ ā – b ̥ r a – ɓ ā ɗ | |
| Romanization | Paiboon | fàa-prá-bàat |
| Royal Institute | fa-phra-bat | |
| (standard) IPA(key) | /faː˨˩.pʰra˦˥.baːt̚˨˩/(R) | |
Noun[edit]
ฝ่าพระบาท • (fàa-prá-bàat)
- used as a form of address for royal persons and dignitaries.
Usage notes[edit]
Now conventionally applied to:
- low-ranking royal persons, especially those holding the title พระเจ้าวรวงศ์เธอ, พระวรวงศ์เธอ, or หม่อมเจ้า (mɔ̀m-jâao);
- high-ranking priests, especially Buddhist monks holding the title สมเด็จพระสังฆราช.
Related terms[edit]
- ใต้เท้า (dtâai-táao)
- ใต้ฝ่าพระบาท (dtâai-fàa-prá-bàat)
- ใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาท (dtâai-fàa-lá-ɔɔng-tú-lii-prá-bàat)
- ใต้ฝ่าละอองพระบาท (dtâai-fàa-lá-ɔɔng-prá-bàat)