ภาพพจน์
Jump to navigation
Jump to search
Thai[edit]
Etymology[edit]
From ภาพ (pâap, “figure; form; image”) + พจน์ (pót, “speech; statement”); calque of English figure of speech, coined by Wan Waithayakon.[1]
Pronunciation[edit]
| Orthographic | ภาพพจน์ bʰ ā b b t͡ɕ n ʻ | |
| Phonemic | พาบ-พด b ā ɓ – b ɗ | |
| Romanization | Paiboon | pâap-pót |
| Royal Institute | phap-phot | |
| (standard) IPA(key) | /pʰaːp̚˥˩.pʰot̚˦˥/(R) | |
Noun[edit]
Usage notes[edit]
- Not to be confused with ภาพลักษณ์ (pâap-lák, “image: mental representation”).
References[edit]
- ^ นราธิปพงศ์ประพันธ์, พล.ต. พระเจ้าวรวงศ์เธอ กรมหมื่น. (2519). งานบัญญัติศัพท์ของ พลตรี พระเจ้าวรวงศ์เธอ กรมหมื่นนราธิปพงศ์ประพันธ์. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์พิฆเณศ, 26.