ἀντέχω

Ancient Greek

Alternative forms

• ἀντίσχω (antískhō)

Etymology

ἀντι- (anti-) +‎ ἔχω (ékhō)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /an.té.kʰɔː/ → /anˈte.xo/ → /anˈde.xo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /an.té.kʰɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /anˈte.kʰo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /anˈte.xo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /anˈte.xo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /anˈde.xo/

Verb

ἀντέχω • (antékhō)

1. to hold out, keep
2. to withstand, endure, persevere
3. to prevail, be prevalent
4. (middle voice) to cling to, adhere to, keep close to
5. (middle voice) to support, care for
6. (middle voice) to resist

Conjugation

   Present: ἀντέχω, ἀντέχομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀντέχω	ἀντέχεις	ἀντέχει	ἀντέχετον	ἀντέχετον	ἀντέχομεν	ἀντέχετε	ἀντέχουσῐ(ν)
	subjunctive	ἀντέχω	ἀντέχῃς	ἀντέχῃ	ἀντέχητον	ἀντέχητον	ἀντέχωμεν	ἀντέχητε	ἀντέχωσῐ(ν)
	optative	ἀντέχοιμῐ	ἀντέχοις	ἀντέχοι	ἀντέχοιτον	ἀντεχοίτην	ἀντέχοιμεν	ἀντέχοιτε	ἀντέχοιεν
	imperative		ἄντεχε	ἀντεχέτω	ἀντέχετον	ἀντεχέτων		ἀντέχετε	ἀντεχόντων
middle/ passive	indicative	ἀντέχομαι	ἀντέχῃ, ἀντέχει	ἀντέχεται	ἀντέχεσθον	ἀντέχεσθον	ἀντεχόμεθᾰ	ἀντέχεσθε	ἀντέχονται
	subjunctive	ἀντέχωμαι	ἀντέχῃ	ἀντέχηται	ἀντέχησθον	ἀντέχησθον	ἀντεχώμεθᾰ	ἀντέχησθε	ἀντέχωνται
	optative	ἀντεχοίμην	ἀντέχοιο	ἀντέχοιτο	ἀντέχοισθον	ἀντεχοίσθην	ἀντεχοίμεθᾰ	ἀντέχοισθε	ἀντέχοιντο
	imperative		ἀντέχου	ἀντεχέσθω	ἀντέχεσθον	ἀντεχέσθων		ἀντέχεσθε	ἀντεχέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀντέχειν				ἀντέχεσθαι
participle	m	ἀντέχων				ἀντεχόμενος
	f	ἀντέχουσᾰ				ἀντεχομένη
	n	ἀντέχον				ἀντεχόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἀντεῖχον, ἀντειχόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀντεῖχον	ἀντεῖχες	ἀντεῖχε(ν)	ἀντείχετον	ἀντειχέτην	ἀντείχομεν	ἀντείχετε	ἀντεῖχον
middle/ passive	indicative	ἀντειχόμην	ἀντείχου	ἀντείχετο	ἀντείχεσθον	ἀντειχέσθην	ἀντειχόμεθᾰ	ἀντείχεσθε	ἀντείχοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἀνθέξω, ἀνθέξομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀνθέξω	ἀνθέξεις	ἀνθέξει	ἀνθέξετον	ἀνθέξετον	ἀνθέξομεν	ἀνθέξετε	ἀνθέξουσῐ(ν)
	optative	ἀνθέξοιμῐ	ἀνθέξοις	ἀνθέξοι	ἀνθέξοιτον	ἀνθεξοίτην	ἀνθέξοιμεν	ἀνθέξοιτε	ἀνθέξοιεν
middle	indicative	ἀνθέξομαι	ἀνθέξῃ, ἀνθέξει	ἀνθέξεται	ἀνθέξεσθον	ἀνθέξεσθον	ἀνθεξόμεθᾰ	ἀνθέξεσθε	ἀνθέξονται
	optative	ἀνθεξοίμην	ἀνθέξοιο	ἀνθέξοιτο	ἀνθέξοισθον	ἀνθεξοίσθην	ἀνθεξοίμεθᾰ	ἀνθέξοισθε	ἀνθέξοιντο
		active			middle
infinitive		ἀνθέξειν			ἀνθέξεσθαι
participle	m	ἀνθέξων			ἀνθεξόμενος
	f	ἀνθέξουσᾰ			ἀνθεξομένη
	n	ἀνθέξον			ἀνθεξόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἀντέσχον, ἀντεσχόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀντέσχον	ἀντέσχες	ἀντέσχε(ν)	ἀντέσχετον	ἀντεσχέτην	ἀντέσχομεν	ἀντέσχετε	ἀντέσχον
	subjunctive	ἀντίσχω	ἀντίσχῃς	ἀντίσχῃ	ἀντίσχητον	ἀντίσχητον	ἀντίσχωμεν	ἀντίσχητε	ἀντίσχωσῐ(ν)
	optative	ἀντίσχοιμῐ	ἀντίσχοις	ἀντίσχοι	ἀντίσχοιτον	ἀντισχοίτην	ἀντίσχοιμεν	ἀντίσχοιτε	ἀντίσχοιεν
	imperative		ἄντισχε	ἀντισχέτω	ἀντίσχετον	ἀντισχέτων		ἀντίσχετε	ἀντισχόντων
middle	indicative	ἀντεσχόμην	ἀντέσχου	ἀντέσχετο	ἀντέσχεσθον	ἀντεσχέσθην	ἀντεσχόμεθᾰ	ἀντέσχεσθε	ἀντέσχοντο
	subjunctive	ἀντίσχωμαι	ἀντίσχῃ	ἀντίσχηται	ἀντίσχησθον	ἀντίσχησθον	ἀντισχώμεθᾰ	ἀντίσχησθε	ἀντίσχωνται
	optative	ἀντισχοίμην	ἀντίσχοιο	ἀντίσχοιτο	ἀντίσχοισθον	ἀντισχοίσθην	ἀντισχοίμεθᾰ	ἀντίσχοισθε	ἀντίσχοιντο
	imperative		ἀντισχοῦ	ἀντισχέσθω	ἀντίσχεσθον	ἀντισχέσθων		ἀντίσχεσθε	ἀντισχέσθων
		active			middle
infinitive		ἀντισχεῖν			ἀντισχέσθαι
participle	m	ἀντισχών			ἀντισχόμενος
	f	ἀντισχοῦσᾰ			ἀντισχομένη
	n	ἀντισχόν			ἀντισχόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

• Greek: αντέχω (antécho)

Further reading

• “ἀντέχω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• ἀντέχω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἀντέχω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• “ἀντέχω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἀντέχω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • adhere to idem, page 11.
  • brave idem, page 93.
  • clasp idem, page 135.
  • cleave idem, page 137.
  • cling (to) idem, page 138.
  • continue idem, page 168.
  • embrace idem, page 267.
  • endure idem, page 273.
  • grip idem, page 374.
  • hold idem, page 402.
  • hug idem, page 409.
  • keep idem, page 467.
  • last idem, page 477.
  • live idem, page 495.
  • maintain idem, page 508.
  • nestle idem, page 556.
  • persevere idem, page 607.
  • press idem, page 637.
  • prevalent idem, page 639.
  • remain idem, page 692.
  • resist idem, page 702.
  • squeeze idem, page 808.
  • stick idem, page 816.
  • support idem, page 841.
  • sustain idem, page 846.
  • tenacious idem, page 861.
  • wear arms idem, page 970.
  • weather idem, page 971.
  • withstand idem, page 985.