ἐχομένῳ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.kʰo.mé.nɔːi̯/ → /e.xoˈme.no/ → /e.xoˈme.no/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.kʰo.mé.nɔːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e.kʰoˈme.no/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /e.xoˈme.no/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.xoˈme.no/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.xoˈme.no/

Participle

ἐχομένῳ • (ekhoménōi)

1. masculine/neuter dative singular of ἐχόμενος (ekhómenos)