ἔκτομος

Ancient Greek

Etymology

From ἐκτέμνω (ektémnō, “cut out”) +‎ -ος (-os)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ék.to.mos/ → /ˈek.to.mos/ → /ˈek.to.mos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ék.to.mos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈek.to.mos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈek.to.mos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈek.to.mos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈek.to.mos/

Adjective

ἔκτομος • (éktomos) m or f (neuter ἔκτομον); second declension

1. chiselled, cloven

   φιάλη τις, Ἰασσίδος ἔκτομος ἄκρης

   phiálē tis, Iassídos éktomos ákrēs

   a certain fountain, chiselled from the Iasian peaks

2. castrated
3. pertaining to eunuchs
4. (substantive)

   (botany) black hellebore, white hellebore

Declension

Second declension of ἔκτομος; ἔκτομον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ἔκτομος éktomos	ἔκτομον éktomon		ἐκτόμω ektómō	ἐκτόμω ektómō		ἔκτομοι éktomoi	ἔκτομᾰ éktoma
Genitive		ἐκτόμου ektómou	ἐκτόμου ektómou		ἐκτόμοιν ektómoin	ἐκτόμοιν ektómoin		ἐκτόμων ektómōn	ἐκτόμων ektómōn
Dative		ἐκτόμῳ ektómōi	ἐκτόμῳ ektómōi		ἐκτόμοιν ektómoin	ἐκτόμοιν ektómoin		ἐκτόμοις ektómois	ἐκτόμοις ektómois
Accusative		ἔκτομον éktomon	ἔκτομον éktomon		ἐκτόμω ektómō	ἐκτόμω ektómō		ἐκτόμους ektómous	ἔκτομᾰ éktoma
Vocative		ἔκτομε éktome	ἔκτομον éktomon		ἐκτόμω ektómō	ἐκτόμω ektómō		ἔκτομοι éktomoi	ἔκτομᾰ éktoma
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ἐκτόμως ektómōs			ἐκτομώτερος ektomṓteros			ἐκτομώτᾰτος ektomṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• ἔκτομος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette