ἱμερτός

Ancient Greek

Etymology

From ἱμείρω (himeírō, “to long for, desire”) +‎ -τός (-tós, adjectival suffix).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hiː.mer.tós/ → /i.merˈtos/ → /i.merˈtos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hiː.mer.tós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)i.merˈtos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /i.merˈtos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /i.merˈtos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.merˈtos/

Adjective

ἱ̄μερτός • (hīmertós) m (feminine ἱ̄μερτή, neuter ἱ̄μερτόν); first/second declension

1. longed for, desired, lovely

Declension

First and second declension of ἱ̄μερτός; ἱ̄μερτή; ἱ̄μερτόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἱ̄μερτός hīmertós	ἱ̄μερτή hīmertḗ	ἱ̄μερτόν hīmertón		ἱ̄μερτώ hīmertṓ	ἱ̄μερτᾱ́ hīmertā́	ἱ̄μερτώ hīmertṓ		ἱ̄μερτοί hīmertoí	ἱ̄μερταί hīmertaí	ἱ̄μερτᾰ́ hīmertá
Genitive		ἱ̄μερτοῦ hīmertoû	ἱ̄μερτῆς hīmertês	ἱ̄μερτοῦ hīmertoû		ἱ̄μερτοῖν hīmertoîn	ἱ̄μερταῖν hīmertaîn	ἱ̄μερτοῖν hīmertoîn		ἱ̄μερτῶν hīmertôn	ἱ̄μερτῶν hīmertôn	ἱ̄μερτῶν hīmertôn
Dative		ἱ̄μερτῷ hīmertôi	ἱ̄μερτῇ hīmertêi	ἱ̄μερτῷ hīmertôi		ἱ̄μερτοῖν hīmertoîn	ἱ̄μερταῖν hīmertaîn	ἱ̄μερτοῖν hīmertoîn		ἱ̄μερτοῖς hīmertoîs	ἱ̄μερταῖς hīmertaîs	ἱ̄μερτοῖς hīmertoîs
Accusative		ἱ̄μερτόν hīmertón	ἱ̄μερτήν hīmertḗn	ἱ̄μερτόν hīmertón		ἱ̄μερτώ hīmertṓ	ἱ̄μερτᾱ́ hīmertā́	ἱ̄μερτώ hīmertṓ		ἱ̄μερτούς hīmertoús	ἱ̄μερτᾱ́ς hīmertā́s	ἱ̄μερτᾰ́ hīmertá
Vocative		ἱ̄μερτέ hīmerté	ἱ̄μερτή hīmertḗ	ἱ̄μερτόν hīmertón		ἱ̄μερτώ hīmertṓ	ἱ̄μερτᾱ́ hīmertā́	ἱ̄μερτώ hīmertṓ		ἱ̄μερτοί hīmertoí	ἱ̄μερταί hīmertaí	ἱ̄μερτᾰ́ hīmertá
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἱ̄μερτῶς hīmertôs				ἱ̄μερτότερος hīmertóteros				ἱ̄μερτότᾰτος hīmertótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “ἱμερτός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἱμερτός”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• ἱμερτός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette