ὑποδήματος

See also: υποδήματος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hy.po.dɛ̌ː.ma.tos/ → /y.poˈði.ma.tos/ → /i.poˈði.ma.tos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hy.po.dɛ̌ː.ma.tos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)y.poˈde̝.ma.tos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /y.poˈði.ma.tos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /y.poˈði.ma.tos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.poˈði.ma.tos/

Noun

ῠ̔ποδήμᾰτος • (hupodḗmatos) n

1. genitive singular of ῠ̔πόδημᾰ (hupódēma)