Euphemus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From Ancient Greek Εὔφημος (Eúphēmos).
Pronunciation[edit]
- (Classical Latin) IPA(key): /eu̯ˈpʰeː.mus/, [ɛu̯ˈpʰeːmʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /eu̯ˈfe.mus/, [eu̯ˈfɛːmus]
Proper noun[edit]
Euphēmus m (genitive Euphēmī); second declension
- A masculine praenomen.
Declension[edit]
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | Euphēmus | Euphēmī |
Genitive | Euphēmī | Euphēmōrum |
Dative | Euphēmō | Euphēmīs |
Accusative | Euphēmum | Euphēmōs |
Ablative | Euphēmō | Euphēmīs |
Vocative | Euphēme | Euphēmī |
Descendants[edit]
References[edit]
- Euphēmus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.