Harput
Jump to navigation
Jump to search
See also: harput
English[edit]
Etymology[edit]
Proper noun[edit]
Harput
- Alternative form of Kharput
Anagrams[edit]
Turkish[edit]
Etymology[edit]
From Ottoman Turkish خرپوت (Harput).
Pronunciation[edit]
Proper noun[edit]
Harput
Declension[edit]
declension of Harput
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Harput | Harputlar / Harput'lar |
| accusative | Harput'u | Harputları / Harput'ları |
| dative | Harput'a | Harputlara / Harput'lara |
| locative | Harput'ta | Harputlarda / Harput'larda |
| ablative | Harput'tan | Harputlardan / Harput'lardan |
| genitive | Harput'un | Harputların / Harput'ların |
possessive of Harput
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Harput'um | Harputlarım / Harput'larım |
| senin (your) | Harput'un | Harputların / Harput'ların |
| onun (his/her/its) | Harput'u | Harputları / Harput'ları |
| bizim (our) | Harput'umuz | Harputlarımız / Harput'larımız |
| sizin (your) | Harput'unuz | Harputlarınız / Harput'larınız |
| onların (their) | Harput'u / Harputları / Harput'ları | Harputları / Harput'ları |