aanbórtan

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Cimbrian[edit]

Etymology[edit]

From Middle High German antwürten, from Old High German antwurten, from Proto-Germanic *andawurdijaną. Cognate with German antworten, Dutch antwoorden, Gothic 𐌰𐌽𐌳𐍅𐌰𐌿𐍂𐌳𐌾𐌰𐌽 (andwaurdjan).

Verb[edit]

aanbórtan (third-person singular present indicative aanbórtet, past participle gaanbórtan, auxiliary haban)

  1. (Sette Comuni) to answer
    Aanbóorte bóol odar sbaig.
    Answer correctly or be quiet.

Conjugation[edit]

Conjugation of aanbórtan
infinitive aanbórtan
present participle aanbórtanten
past participle gaanbórtet
auxiliary haban
indicative subjunctive
present ich aanbórte bar aanbórtan i ich aanbórte bar aanbórtan
du aanbórtest iart aanbórtet du aanbórtest iart aanbórtet
ear aanbórtet ze aanbórtent ear aanbórte ze aanbórtan
preterite
(composed) 		ich han gaanbórtet bar haban gaanbórtet ii ich aanbórtate bar aanbórtatan
du hast gaanbórtet iart habet gaanbórtet du aanbórtatest iart aanbórtatet
ear hat gaanbórtet ze habent gaanbórtet ear aanbórtate ze aanbórtatan
imperative — aanbórtabar
aanbórt (du) aanbórtet (iart)
aanbórte (ear) aanbórtan (ze)

References[edit]

  • “aanbórtan” in Martalar, Umberto Martello, Bellotto, Alfonso (1974) Dizionario della lingua Cimbra dei Sette Communi vicentini, 1st edition, Roana, Italy: Instituto di Cultura Cimbra A. Dal Pozzo
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=aanbórtan&oldid=66366335"