aandoenlijk

Dutch

Etymology

From aandoen +‎ -lijk.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌaːnˈdun.lək/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: aan‧doen‧lijk

Adjective

aandoenlijk (comparative aandoenlijker, superlative aandoenlijkst)

1. moving, touching (stirring one's emotion, especially pity, sadness and empathy)

   Synonyms: aangrijpend, roerend

2. (obsolete) sensitive, sentimental

Inflection

Inflection of aandoenlijk
uninflected	aandoenlijk
inflected	aandoenlijke
comparative	aandoenlijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		aandoenlijk	aandoenlijker	het aandoenlijkst het aandoenlijkste
indefinite	m./f. sing.	aandoenlijke	aandoenlijkere	aandoenlijkste
	n. sing.	aandoenlijk	aandoenlijker	aandoenlijkste
	plural	aandoenlijke	aandoenlijkere	aandoenlijkste
definite		aandoenlijke	aandoenlijkere	aandoenlijkste
partitive		aandoenlijks	aandoenlijkers	—

Derived terms

• aandoenlijkheid

Descendants

• Afrikaans: aandoenlik
• → West Frisian: oandwaanlik (calque)