aanmaken

Dutch[edit]

From aan +‎ maken.

aanmaken

(transitive) to produce on a large scale, to manufacture (often to have things in stock)
Voor de oorlog maakten zij nieuwe wapenvoorraden aan.
They produced and stockpiled new arm supplies for the war.
(transitive, usually of mixtures) to prepare, to ready
Sla aangemaakt met olie en azijn.
Lettuce prepared with oil and vinegar.
(transitive) to burn, to light (a fire)
Gebruik de afzuigkap niet wanneer je de kachel aanmaakt.
Don't use the damper when you are lighting a fire in the stove.
(transitive) to create
Hij heeft een profiel op Wiktionary aangemaakt.
He created a profile on Wiktionary.
(obsolete) to affix, to connect, to merge together

Conjugation of aanmaken (weak, separable)
infinitive	aanmaken
past singular	maakte aan
past participle	aangemaakt
infinitive	aanmaken
gerund	aanmaken n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	maak aan	maakte aan	aanmaak	aanmaakte
2nd person sing. (jij)	maakt aan	maakte aan	aanmaakt	aanmaakte
2nd person sing. (u)	maakt aan	maakte aan	aanmaakt	aanmaakte
2nd person sing. (gij)	maakt aan	maakte aan	aanmaakt	aanmaakte
3rd person singular	maakt aan	maakte aan	aanmaakt	aanmaakte
plural	maken aan	maakten aan	aanmaken	aanmaakten

subjunctive sing.¹	make aan	maakte aan	aanmake	aanmaakte
subjunctive plur.¹	maken aan	maakten aan	aanmaken	aanmaakten

imperative sing.	maak aan
imperative plur.¹	maakt aan

participles	aanmakend	aangemaakt
¹⁾ Archaic.