abanık

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish[edit]

Noun[edit]

abanık (definite accusative abanığı, plural abanıklar)

  1. (phonetics) consonant

Declension[edit]

Inflection
Nominative abanık
Definite accusative abanığı
Singular Plural
Nominative abanık abanıklar
Definite accusative abanığı abanıkları
Dative abanığa abanıklara
Locative abanıkta abanıklarda
Ablative abanıktan abanıklardan
Genitive abanığın abanıkların