abdikation
Jump to navigation
Jump to search
Danish[edit]
Etymology[edit]
Verbal noun to abdicere (“abdicate”).
Noun[edit]
abdikation c (singular definite abdikationen, plural indefinite abdikationer)
Inflection[edit]
Declension of abdikation
common gender |
Singular | Plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | abdikation | abdikationen | abdikationer | abdikationerne |
genitive | abdikations | abdikationens | abdikationers | abdikationernes |
Synonyms[edit]
Further reading[edit]
Swedish[edit]
Etymology[edit]
Noun[edit]
abdikation c
- abdication
- Synonyms: abdikering, tronavsägelse
Declension[edit]
Declension of abdikation | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | abdikation | abdikationen | abdikationer | abdikationerna |
Genitive | abdikations | abdikationens | abdikationers | abdikationernas |
Related terms[edit]
References[edit]
- abdikation in Svenska Akademiens ordlista över svenska språket (8th ed., 1923)