abominacyjny
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
From abominacja + ny. First attested in 1868.[1]
Pronunciation[edit]
Adjective[edit]
abominacyjny (not comparable, no derived adverb)
- (relational, literary) abhorrence, aversion, abomination (feeling of extreme disgust)
Declension[edit]
Declension of abominacyjny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | abominacyjny | abominacyjna | abominacyjne | abominacyjni | abominacyjne | |
| genitive | abominacyjnego | abominacyjnej | abominacyjnego | abominacyjnych | ||
| dative | abominacyjnemu | abominacyjnej | abominacyjnemu | abominacyjnym | ||
| accusative | abominacyjnego | abominacyjny | abominacyjną | abominacyjne | abominacyjnych | abominacyjne |
| instrumental | abominacyjnym | abominacyjną | abominacyjnym | abominacyjnymi | ||
| locative | abominacyjnym | abominacyjnej | abominacyjnym | abominacyjnych | ||
Related terms[edit]
noun
References[edit]
Further reading[edit]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “abominacyjny”, in Słownik języka polskiego[2] (in Polish), volume 1, Warsaw, page 3