abscondeo

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

abscondeō (present infinitive abscondēre, perfect active absconduī, supine absconditum); second conjugation

  1. Alternative form of abscondō

Conjugation[edit]

   Conjugation of abscondeō (second conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present abscondeō abscondēs abscondet abscondēmus abscondētis abscondent
imperfect abscondēbam abscondēbās abscondēbat abscondēbāmus abscondēbātis abscondēbant
future abscondēbō abscondēbis abscondēbit abscondēbimus abscondēbitis abscondēbunt
perfect absconduī absconduistī absconduit absconduimus absconduistis absconduērunt,
absconduēre
pluperfect abscondueram absconduerās absconduerat absconduerāmus absconduerātis absconduerant
future perfect absconduerō abscondueris absconduerit absconduerimus abscondueritis absconduerint
passive present abscondeor abscondēris,
abscondēre
abscondētur abscondēmur abscondēminī abscondentur
imperfect abscondēbar abscondēbāris,
abscondēbāre
abscondēbātur abscondēbāmur abscondēbāminī abscondēbantur
future abscondēbor abscondēberis,
abscondēbere
abscondēbitur abscondēbimur abscondēbiminī abscondēbuntur
perfect absconditus + present active indicative of sum
pluperfect absconditus + imperfect active indicative of sum
future perfect absconditus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present abscondeam abscondeās abscondeat abscondeāmus abscondeātis abscondeant
imperfect abscondērem abscondērēs abscondēret abscondērēmus abscondērētis abscondērent
perfect absconduerim absconduerīs absconduerit absconduerīmus absconduerītis absconduerint
pluperfect absconduissem absconduissēs absconduisset absconduissēmus absconduissētis absconduissent
passive present abscondear abscondeāris,
abscondeāre
abscondeātur abscondeāmur abscondeāminī abscondeantur
imperfect abscondērer abscondērēris,
abscondērēre
abscondērētur abscondērēmur abscondērēminī abscondērentur
perfect absconditus + present active subjunctive of sum
pluperfect absconditus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present abscondē abscondēte
future abscondētō abscondētō abscondētōte abscondentō
passive present abscondēre abscondēminī
future abscondētor abscondētor abscondentor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives abscondēre absconduisse absconditūrum esse abscondērī absconditum esse absconditum īrī
participles abscondēns absconditūrus absconditus abscondendus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
abscondendī abscondendō abscondendum abscondendō absconditum absconditū