adiacens
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Alternative forms[edit]
Etymology[edit]
Present active participle of adiaceō (“adjoin”).
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /ˈad.i̯a.kens/, [ˈäd̪i̯äkẽːs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈad.ja.t͡ʃens/, [ˈäd̪jät͡ʃens]
Participle[edit]
adiacēns (genitive adiacentis); third-declension one-termination participle
- adjacent, adjoining, neighbouring
- (substantive) adjacent or adjoining area or region
Declension[edit]
Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | adiacēns | adiacentēs | adiacentia | ||
Genitive | adiacentis | adiacentium | |||
Dative | adiacentī | adiacentibus | |||
Accusative | adiacentem | adiacēns | adiacentēs adiacentīs |
adiacentia | |
Ablative | adiacente adiacentī1 |
adiacentibus | |||
Vocative | adiacēns | adiacentēs | adiacentia |
1When used purely as an adjective.
Descendants[edit]
- Padanian:
- Piedmontese: àsia
- Northern Gallo-Romance:
- Southern Gallo-Romance:
- Borrowings: