adiutancik

Polish

Alternative forms

• adjutancik (Pre-reform orthography (1936))

Etymology

From adiutant +‎ -ik. First attested in 1807.

Pronunciation

• IPA^(key): /a.djuˈtan.t͡ɕik/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ant͡ɕik
• Syllabification: a‧diu‧tan‧cik

Noun

adiutancik m animal

1. Diminutive of adiutant

Declension

Declension of adiutancik

	singular	plural
nominative	adiutancik	adiutanciki
genitive	adiutancika	adiutancików
dative	adiutancikowi	adiutancikom
accusative	adiutancika	adiutanciki
instrumental	adiutancikiem	adiutancikami
locative	adiutanciku	adiutancikach
vocative	adiutanciku	adiutanciki

Related terms

adjectives

• adiutancki
• (Middle Polish) adiutański
• adiuwantowy

 

nouns

• adiutant
• adiutantka
• adiutantostwo
• adiutantowa
• adiutantura
• adiutor
• adiuwant

 

verb

• adiutantować impf

 

Further reading

• adiutancik in Polish dictionaries at PWN
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “adjutancik”, in Słownik języka polskiego‎^[2] (in Polish), volume 1, Warsaw, page 8
• adiutancik in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego