adomian
Jump to navigation
Jump to search
Old Saxon[edit]
Etymology[edit]
From a- + dōmian. Cognate with Old English ādēman.
Verb[edit]
adōmian
- to judge
Conjugation[edit]
Conjugation of adōmian (weak class 1)
infinitive | adōmian | |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st person singular | adōmiu | adōmda |
2nd person singular | adōmis | adōmdes |
3rd person singular | adōmid | adōmda |
plural | adōmiad | adōmdun |
subjunctive | present | past |
1st person singular | adōmie | adōmdi |
2nd person singular | adōmies | adōmdis |
3rd person singular | adōmie | adōmdi |
plural | adōmien | adōmdin |
imperative | present | |
singular | adōmi | |
plural | adōmiad | |
participle | present | past |
adōmiandi | adōmid |