afekcik

Polish

Etymology

From afekt +‎ -ik. First attested in 1727.

Pronunciation

• IPA^(key): /aˈfɛk.t͡ɕik/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛkt͡ɕik
• Syllabification: a‧fek‧cik

Noun

afekcik m inan

1. (obsolete, psychology) Diminutive of afekt

Declension

Declension of afekcik

	singular	plural
nominative	afekcik	afekciki
genitive	afekcika	afekcików
dative	afekcikowi	afekcikom
accusative	afekcik	afekciki
instrumental	afekcikiem	afekcikami
locative	afekciku	afekcikach
vocative	afekciku	afekciki

Related terms

adjectives

• afekcjonalny
• afektacyjny
• afektowany
• afektowny
• afektywny
• rozafektowany

 

adverbs

• afektacyjnie
• afektowanie
• afektywnie

 

nouns

• afekcja
• afekt
• afektacja
• afektant
• (Middle Polish) afektat
• afektonim
• afektoterapia
• afektowność
• afektywność

 

verbs

• afektować impf, zaafektować pf

 

Further reading

• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “afekcik”, in Słownik języka polskiego‎^[2] (in Polish), volume 1, Warsaw, page 11