afhöfða
Jump to navigation
Jump to search
Icelandic[edit]
Etymology[edit]
From af (“off”) + höfuð (“head”).
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
afhöfða (weak verb, third-person singular past indicative afhöfðaði, supine afhöfðað)
- to behead, decapitate (remove the head of)
Conjugation[edit]
afhöfða — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að afhöfða | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
afhöfðað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
afhöfðandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég afhöfða | við afhöfðum | present (nútíð) |
ég afhöfði | við afhöfðum |
| þú afhöfðar | þið afhöfðið | þú afhöfðir | þið afhöfðið | ||
| hann, hún, það afhöfðar | þeir, þær, þau afhöfða | hann, hún, það afhöfði | þeir, þær, þau afhöfði | ||
| past (þátíð) |
ég afhöfðaði | við afhöfðuðum | past (þátíð) |
ég afhöfðaði | við afhöfðuðum |
| þú afhöfðaðir | þið afhöfðuðuð | þú afhöfðaðir | þið afhöfðuðuð | ||
| hann, hún, það afhöfðaði | þeir, þær, þau afhöfðuðu | hann, hún, það afhöfðaði | þeir, þær, þau afhöfðuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
afhöfða (þú) | afhöfðið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| afhöfðaðu | afhöfðiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að afhöfðast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
afhöfðast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
afhöfðandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég afhöfðast | við afhöfðumst | present (nútíð) |
ég afhöfðist | við afhöfðumst |
| þú afhöfðast | þið afhöfðist | þú afhöfðist | þið afhöfðist | ||
| hann, hún, það afhöfðast | þeir, þær, þau afhöfðast | hann, hún, það afhöfðist | þeir, þær, þau afhöfðist | ||
| past (þátíð) |
ég afhöfðaðist | við afhöfðuðumst | past (þátíð) |
ég afhöfðaðist | við afhöfðuðumst |
| þú afhöfðaðist | þið afhöfðuðust | þú afhöfðaðist | þið afhöfðuðust | ||
| hann, hún, það afhöfðaðist | þeir, þær, þau afhöfðuðust | hann, hún, það afhöfðaðist | þeir, þær, þau afhöfðuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
afhöfðast (þú) | afhöfðist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| afhöfðastu | afhöfðisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
afhöfðaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
Synonyms[edit]
- (behead): afhausa, hálshöggva