afkerven

Dutch

Etymology

From Middle Dutch afkerven. Equivalent to af +‎ kerven.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɑfˌkɛr.və(n)/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: af‧ker‧ven

Verb

afkerven

1. (transitive, archaic) to cut off
2. (transitive, of debts and guilt, obsolete) to void, to forgive

Inflection

Conjugation of afkerven (weak, separable)
infinitive	afkerven
past singular	kerfde af
past participle	afgekerfd
infinitive	afkerven
gerund	afkerven n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	kerf af	kerfde af	afkerf	afkerfde
2nd person sing. (jij)	kerft af	kerfde af	afkerft	afkerfde
2nd person sing. (u)	kerft af	kerfde af	afkerft	afkerfde
2nd person sing. (gij)	kerft af	kerfde af	afkerft	afkerfde
3rd person singular	kerft af	kerfde af	afkerft	afkerfde
plural	kerven af	kerfden af	afkerven	afkerfden
subjunctive sing.1	kerve af	kerfde af	afkerve	afkerfde
subjunctive plur.1	kerven af	kerfden af	afkerven	afkerfden
imperative sing.	kerf af
imperative plur.1	kerft af
participles	afkervend	afgekerfd
1) Archaic.

Conjugation of afkerven (strong class 3b, separable)
infinitive	afkerven
past singular	korf af
past participle	afgekorven
infinitive	afkerven
gerund	afkerven n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	kerf af	korf af	afkerf	afkorf
2nd person sing. (jij)	kerft af	korf af	afkerft	afkorf
2nd person sing. (u)	kerft af	korf af	afkerft	afkorf
2nd person sing. (gij)	kerft af	korft af	afkerft	afkorft
3rd person singular	kerft af	korf af	afkerft	afkorf
plural	kerven af	korven af	afkerven	afkorven
subjunctive sing.1	kerve af	korve af	afkerve	afkorve
subjunctive plur.1	kerven af	korven af	afkerven	afkorven
imperative sing.	kerf af
imperative plur.1	kerft af
participles	afkervend	afgekorven
1) Archaic.