aliżci

Old Polish

Etymology

From aliż +‎ -ci. First attested in the 15th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /alʲi(ː)ʃʲt͡ɕi/
• IPA^(key): (15^th CE) /alʲiʃʲt͡ɕi/

Conjunction

aliżci

1. used for presenting something; here
   • Beginning of the 15th century, Kazania gnieźnieńskie‎^[1], page 5b:

     Cuartecz gest on f posczely tako vbodzy bil, iszecz on namnegsze perzinky ne malcy gest ge on byl...: alisczy gego mila matuchna Maria trochø szana gestcy ona byla f gasly poden podloszyla

     [Czwarteć jest on w pościeli tako ubogi był, iżeć on namniejsze pierzynki nie miałci jest je on był...: aliżci jego miła matuchna Maryja trochę siana jestci ona była w jasły podeń podłożyła]

2. until
   • Beginning of the 15th century, Kazania gnieźnieńskie‎^[2], page 179b:

     Iscy go lofcy gynako vlouicz ne mogø, aliscy ony do nego cysthø dzeuiczø pryuodø

     [Iżci go łowcy jinako ułowić nie mogą, aliżci oni do niego czystą dziewicę przywiodą]

Descendants

• Polish: aliści

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “aliżci”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN