almanĝi

Esperanto

Etymology

From al- +‎ manĝi.

Pronunciation

• IPA^(key): [alˈmand͡ʒi]
• Rhymes: -and͡ʒi
• Hyphenation: al‧man‧ĝi

Verb

almanĝi (present almanĝas, past almanĝis, future almanĝos, conditional almanĝus, volitive almanĝu)

1. to eat (snacks, sweets, etc. to accompany a drink)
   • Jurij Finkel (translator), La vojo nenien (Дорога никуда / The Road to Nowhere) by Alexander Grin, Part 1, Chapter 3,

     Trinkinte kafon kaj almanĝinte, Davenant vestis sin en la blanka kostumo.

     After having some coffee along with something to eat, Davenant put on the white suit.

   • Sergio Pokrovskij (translator), La Majstro kay Margarita (The Master and Margarita) by Mikhail Bulgakov, Part 1, Chapter 7,

     — Dankon, mi neniam almanĝas, — respondis la nekonato kaj duan fojon plenigis la glasetojn.

     “Thank you, but I never eat when I’m drinking,” replied the stranger, pouring out a second round. (Michael Glenny translation, Signet, 1967)

Conjugation

Conjugation of almanĝi present past future singular plural singular plural singular plural tense almanĝas almanĝis almanĝos active participle almanĝanta almanĝantaj almanĝinta almanĝintaj almanĝonta almanĝontaj acc. almanĝantan almanĝantajn almanĝintan almanĝintajn almanĝontan almanĝontajn passive participle almanĝata almanĝataj almanĝita almanĝitaj almanĝota almanĝotaj acc. almanĝatan almanĝatajn almanĝitan almanĝitajn almanĝotan almanĝotajn nominal active participle almanĝanto almanĝantoj almanĝinto almanĝintoj almanĝonto almanĝontoj acc. almanĝanton almanĝantojn almanĝinton almanĝintojn almanĝonton almanĝontojn nominal passive participle almanĝato almanĝatoj almanĝito almanĝitoj almanĝoto almanĝotoj acc. almanĝaton almanĝatojn almanĝiton almanĝitojn almanĝoton almanĝotojn adverbial active participle almanĝante almanĝinte almanĝonte adverbial passive participle almanĝate almanĝite almanĝote infinitive almanĝi imperative almanĝu conditional almanĝus

Derived terms

• almanĝaĵo (“snack, food to accompany a drink; side dish”)

See also

• altrinki