analeptyk

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

Learned borrowing from Ancient Greek αναληπτικός (analēptikós, health restoring).[1] First attested in 1791.[2]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /a.naˈlɛp.tɨk/
  • (file)
  • Rhymes: -ɛptɨk
  • Syllabification: a‧na‧lep‧tyk

Noun[edit]

analeptyk m inan

  1. (pharmacology) analeptic

Declension[edit]

Derived terms[edit]

adjective

References[edit]

  1. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “analeptyk”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. ^ Pierre François Nicolas (1791) Dykcyonarz Powszechny Medyki, Chirurgii, i Sztuki Hodowania Bydląt Czyli Lekarz Wieyski Zawieraiący Rozciągłe wiadomości wszystkich części sztuki Lekarskiey ... Dzieło pożyteczne wszystkim klassom Obywatelow i do ich poiętności przystosowane przez Towarzystwo Lekarzow Francuzkich. T. 6[1] (in Polish), page 50

Further reading[edit]

  • analeptyk in Polish dictionaries at PWN
  • analeptyk in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego