andæfa
Jump to navigation
Jump to search
Icelandic[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
- Rhymes: -aiːva
Verb[edit]
andæfa (weak verb, third-person singular past indicative andæfði, supine andæft)
- to contradict, oppose
Conjugation[edit]
andæfa — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að andæfa | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
andæft | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
andæfandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég andæfi | við andæfum | present (nútíð) |
ég andæfi | við andæfum |
| þú andæfir | þið andæfið | þú andæfir | þið andæfið | ||
| hann, hún, það andæfir | þeir, þær, þau andæfa | hann, hún, það andæfi | þeir, þær, þau andæfi | ||
| past (þátíð) |
ég andæfði | við andæfðum | past (þátíð) |
ég andæfði | við andæfðum |
| þú andæfðir | þið andæfðuð | þú andæfðir | þið andæfðuð | ||
| hann, hún, það andæfði | þeir, þær, þau andæfðu | hann, hún, það andæfði | þeir, þær, þau andæfðu | ||
| imperative (boðháttur) |
andæf (þú) | andæfið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| andæfðu | andæfiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að andæfast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
andæfst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
andæfandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég andæfist | við andæfumst | present (nútíð) |
ég andæfist | við andæfumst |
| þú andæfist | þið andæfist | þú andæfist | þið andæfist | ||
| hann, hún, það andæfist | þeir, þær, þau andæfast | hann, hún, það andæfist | þeir, þær, þau andæfist | ||
| past (þátíð) |
ég andæfðist | við andæfðumst | past (þátíð) |
ég andæfðist | við andæfðumst |
| þú andæfðist | þið andæfðust | þú andæfðist | þið andæfðust | ||
| hann, hún, það andæfðist | þeir, þær, þau andæfðust | hann, hún, það andæfðist | þeir, þær, þau andæfðust | ||
| imperative (boðháttur) |
andæfst (þú) | andæfist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| andæfstu | andæfisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
andæfður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
andæfður | andæfð | andæft | andæfðir | andæfðar | andæfð | |
| accusative (þolfall) |
andæfðan | andæfða | andæft | andæfða | andæfðar | andæfð | |
| dative (þágufall) |
andæfðum | andæfðri | andæfðu | andæfðum | andæfðum | andæfðum | |
| genitive (eignarfall) |
andæfðs | andæfðrar | andæfðs | andæfðra | andæfðra | andæfðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
andæfði | andæfða | andæfða | andæfðu | andæfðu | andæfðu | |
| accusative (þolfall) |
andæfða | andæfðu | andæfða | andæfðu | andæfðu | andæfðu | |
| dative (þágufall) |
andæfða | andæfðu | andæfða | andæfðu | andæfðu | andæfðu | |
| genitive (eignarfall) |
andæfða | andæfðu | andæfða | andæfðu | andæfðu | andæfðu | |