anularius

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From ānulus (ring, signet ring) +‎ -ārius.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

ānulārius (feminine ānulāria, neuter ānulārium); first/second-declension adjective

  1. Of or pertaining to a signet ring.

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative ānulārius ānulāria ānulārium ānulāriī ānulāriae ānulāria
Genitive ānulāriī ānulāriae ānulāriī ānulāriōrum ānulāriārum ānulāriōrum
Dative ānulāriō ānulāriō ānulāriīs
Accusative ānulārium ānulāriam ānulārium ānulāriōs ānulāriās ānulāria
Ablative ānulāriō ānulāriā ānulāriō ānulāriīs
Vocative ānulārie ānulāria ānulārium ānulāriī ānulāriae ānulāria

Related terms[edit]

Noun[edit]

ānulārius m (genitive ānulāriī or ānulārī); second declension

  1. A ring maker.

Declension[edit]

Second-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative ānulārius ānulāriī
Genitive ānulāriī
ānulārī1
ānulāriōrum
Dative ānulāriō ānulāriīs
Accusative ānulārium ānulāriōs
Ablative ānulāriō ānulāriīs
Vocative ānulārie ānulāriī

1Found in older Latin (until the Augustan Age).

References[edit]

  • anularius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • anularius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • anularius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.