arrencapins
Jump to navigation
Jump to search
Catalan[edit]
Etymology[edit]
Verb-object compound, composed of arrenca (“to rip out”) + pins (“pines”).
Pronunciation[edit]
- IPA(key): (Central) [əˌrɛŋ.kəˈpins]
- IPA(key): (Balearic) [əˌrəŋ.kəˈpins]
- IPA(key): (Valencian) [aˌreŋ.kaˈpins]
Noun[edit]
arrencapins m (invariable)
- a stout, strong man
- 1993, Pep Coll, Muntanyes maleïdes:
- Aviat li va sortir un pretendent: un hereu de Baiasca, forçut com un arrencapins.
- Soon a suitor came out to her: an heir of Baiasca, brawny as Bluto.
Further reading[edit]
- “arrencapins” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.