asayiş

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Azerbaijani[edit]

Etymology[edit]

From Classical Persian آسایش.

Noun[edit]

asayiş (definite accusative asayişi, plural asayişlər)

  1. peace (absence of violence)
    Synonym: əmin-amanlıq
  2. calm, tranquility (absence of disturbance)
    Synonyms: dinclik, sakitlik
  3. order (conformity with law or decorum)
    Synonym: nizam
    ictimai asayişin pozulmasıpublic nuisance

Declension[edit]

    Declension of asayiş
singular plural
nominative asayiş
asayişlr
definite accusative asayişn
asayişlr
dative asayişy
asayişlr
locative asayişd
asayişlrd
ablative asayişdn
asayişlrdn
definite genitive asayişnn
asayişlrn
    Possessive forms of asayiş
nominative
singular plural
mənim (my) asayişm asayişlrm
sənin (your) asayişn asayişlrn
onun (his/her/its) asayişs asayişlr
bizim (our) asayişmz asayişlrmz
sizin (your) asayişnz asayişlrnz
onların (their) asayişs or asayişlr asayişlr
accusative
singular plural
mənim (my) asayişm asayişlrm
sənin (your) asayişn asayişlrn
onun (his/her/its) asayişsn asayişlrn
bizim (our) asayişmz asayişlrmz
sizin (your) asayişnz asayişlrnz
onların (their) asayişsn or asayişlrn asayişlrn
dative
singular plural
mənim (my) asayişm asayişlrm
sənin (your) asayişn asayişlrn
onun (his/her/its) asayişsn asayişlrn
bizim (our) asayişmz asayişlrmz
sizin (your) asayişnz asayişlrnz
onların (their) asayişsn or asayişlrn asayişlrn
locative
singular plural
mənim (my) asayişmd asayişlrmd
sənin (your) asayişnd asayişlrnd
onun (his/her/its) asayişsnd asayişlrnd
bizim (our) asayişmzd asayişlrmzd
sizin (your) asayişnzd asayişlrnzd
onların (their) asayişsnd or asayişlrnd asayişlrnd
ablative
singular plural
mənim (my) asayişmdn asayişlrmdn
sənin (your) asayişndn asayişlrndn
onun (his/her/its) asayişsndn asayişlrndn
bizim (our) asayişmzdn asayişlrmzdn
sizin (your) asayişnzdn asayişlrnzdn
onların (their) asayişsndn or asayişlrndn asayişlrndn
genitive
singular plural
mənim (my) asayişmn asayişlrmn
sənin (your) asayişnn asayişlrnn
onun (his/her/its) asayişsnn asayişlrnn
bizim (our) asayişmzn asayişlrmzn
sizin (your) asayişnzn asayişlrnzn
onların (their) asayişsnn or asayişlrnn asayişlrnn

Further reading[edit]

Northern Kurdish[edit]

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

asayiş f (Arabic spelling ئاسایش)

  1. Alternative form of asayîş

Declension[edit]

References[edit]

  • Chyet, Michael L. (2020) “asayiş”, in Ferhenga Birûskî: Kurmanji–English Dictionary (Language Series; 1), volume 1, London: Transnational Press, page 13

Turkish[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Ottoman Turkish آسایش (āsāyiş),[1][2][3] from Persian آسایش (âsâyeš).[4]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /aːsaːˈjiʃ/
  • Hyphenation: a‧sa‧yiş

Noun[edit]

asayiş (definite accusative asayişi, uncountable)

  1. (for a place) Being in a state of peacefulness, orderliness.

Declension[edit]

Inflection
Nominative asayiş
Definite accusative asayişi
Singular Plural
Nominative asayiş
Definite accusative asayişi
Dative asayişe
Locative asayişte
Ablative asayişten
Genitive asayişin

Derived terms[edit]

Related terms[edit]

References[edit]

  1. ^ Redhouse, James W. (1890) “آسایش”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 85
  2. ^ Kélékian, Diran (1911) “آسایش”, in Dictionnaire turc-français[2], Constantinople: Mihran, page 18
  3. ^ Şemseddin Sâmi (1899–1901) “آسایش”, in قاموس تركی [kamus-ı türki] (in Ottoman Turkish), Constantinople: İkdam Matbaası, page 33
  4. ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “asayiş”, in Nişanyan Sözlük

Further reading[edit]