auctumnus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

See autumnus.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

auctumnus m (genitive auctumnī); second declension

  1. autumn

Declension[edit]

Second-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative auctumnus auctumnī
Genitive auctumnī auctumnōrum
Dative auctumnō auctumnīs
Accusative auctumnum auctumnōs
Ablative auctumnō auctumnīs
Vocative auctumne auctumnī

Adjective[edit]

auctumnus (feminine auctumna, neuter auctumnum); first/second-declension adjective

  1. (relational) autumn; autumnal

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative auctumnus auctumna auctumnum auctumnī auctumnae auctumna
Genitive auctumnī auctumnae auctumnī auctumnōrum auctumnārum auctumnōrum
Dative auctumnō auctumnō auctumnīs
Accusative auctumnum auctumnam auctumnum auctumnōs auctumnās auctumna
Ablative auctumnō auctumnā auctumnō auctumnīs
Vocative auctumne auctumna auctumnum auctumnī auctumnae auctumna

References[edit]

  • auctumnus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • auctumnus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.