autocurrus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Noun[edit]
autocurrus m (genitive autocurrūs); fourth declension
Declension[edit]
Fourth-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | autocurrus | autocurrūs |
Genitive | autocurrūs | autocurruum |
Dative | autocurruī | autocurribus |
Accusative | autocurrum | autocurrūs |
Ablative | autocurrū | autocurribus |
Vocative | autocurrus | autocurrūs |