autodemascat
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Past participle of autodemasca.
Noun[edit]
autodemascat n (plural autodemascaturi)
Declension[edit]
Declension of autodemascat
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) autodemascat | autodemascatul | (niște) autodemascaturi | autodemascaturile |
genitive/dative | (unui) autodemascat | autodemascatului | (unor) autodemascaturi | autodemascaturilor |
vocative | autodemascatule | autodemascaturilor |
Verb[edit]
autodemascat (past participle of autodemasca)
References[edit]
- autodemascat in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN