autodistrugător
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
From autodistruge + -ător, or auto- + distrugător.
Noun[edit]
autodistrugător m (plural autodistrugători)
Declension[edit]
Declension of autodistrugător
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) autodistrugător | autodistrugătorul | (niște) autodistrugători | autodistrugătorii |
genitive/dative | (unui) autodistrugător | autodistrugătorului | (unor) autodistrugători | autodistrugătorilor |
vocative | autodistrugătorule | autodistrugătorilor |
References[edit]
- autodistrugător in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN