autoechilibrat
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Past participle of autoechilibra.
Noun[edit]
autoechilibrat n (plural autoechilibraturi)
Declension[edit]
Declension of autoechilibrat
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) autoechilibrat | autoechilibratul | (niște) autoechilibraturi | autoechilibraturile |
genitive/dative | (unui) autoechilibrat | autoechilibratului | (unor) autoechilibraturi | autoechilibraturilor |
vocative | autoechilibratule | autoechilibraturilor |
Verb[edit]
autoechilibrat (past participle of autoechilibra)
References[edit]
- autoechilibrat in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN