autoelogiat
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Past participle of autoelogia.
Noun[edit]
autoelogiat n (plural autoelogiaturi)
Declension[edit]
Declension of autoelogiat
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) autoelogiat | autoelogiatul | (niște) autoelogiaturi | autoelogiaturile |
genitive/dative | (unui) autoelogiat | autoelogiatului | (unor) autoelogiaturi | autoelogiaturilor |
vocative | autoelogiatule | autoelogiaturilor |
Verb[edit]
autoelogiat (past participle of autoelogia)
References[edit]
- autoelogiat in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN