błagająco

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From błagający +‎ -o. First attested in 1838.[1][2]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /bwa.ɡaˈjɔn.t͡sɔ/
  • Rhymes: -ɔnt͡sɔ
  • Syllabification: bła‧ga‧ją‧co

Adverb[edit]

błagająco (not comparable)

  1. beggingly, imploringly
    Synonym: błagalnie
    mówić błagającoto talk beggingly
    patrzeć błagającoto look (at someone) beggingly

Related terms[edit]

adjectives
adverbs
nouns
verb

References[edit]

  1. ^ Przyjaciel Ludu[1], number R.5, [T.1], No. 14, 1838, page 110
  2. ^ błagająco in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading[edit]

  • błagająco in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • błagająco in Polish dictionaries at PWN