babáim

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

baba +‎ -im (possessive suffix)

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈbɒbaːjim]
  • Hyphenation: ba‧bá‧im

Noun[edit]

babáim

  1. first-person singular multiple-possession possessive of baba

Declension[edit]

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative babáim
accusative babáimat
dative babáimnak
instrumental babáimmal
causal-final babáimért
translative babáimmá
terminative babáimig
essive-formal babáimként
essive-modal babáimul
inessive babáimban
superessive babáimon
adessive babáimnál
illative babáimba
sublative babáimra
allative babáimhoz
elative babáimból
delative babáimról
ablative babáimtól
non-attributive
possessive - singular
babáimé
non-attributive
possessive - plural
babáiméi