baltacılık

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish[edit]

Etymology[edit]

From baltacı (maker or seller of axes) +‎ -lık.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [bɑɫtɑd͡ʒɯˈɫɯk]
  • Hyphenation: bal‧ta‧cı‧lık

Noun[edit]

baltacılık (definite accusative baltacılığı, plural baltacılıklar)

  1. profession of the person who sells or makes axes

Declension[edit]

Inflection
Nominative baltacılık
Definite accusative baltacılığı
Singular Plural
Nominative baltacılık baltacılıklar
Definite accusative baltacılığı baltacılıkları
Dative baltacılığa baltacılıklara
Locative baltacılıkta baltacılıklarda
Ablative baltacılıktan baltacılıklardan
Genitive baltacılığın baltacılıkların