beadurinc
Jump to navigation
Jump to search
Old English[edit]
Etymology[edit]
From beadu (“battle”) + rinc (“man”)
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
beadurinc m
Declension[edit]
Declension of beadurinc (strong a-stem)
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
nominative | beadurinc | beadurincas |
accusative | beadurinc | beadurincas |
genitive | beadurinces | beadurinca |
dative | beadurince | beadurincum |