bedragen

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈdraːɣə(n)/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: be‧dra‧gen
• Rhymes: -aːɣən

Etymology 1

From Middle Dutch bedragen. Equivalent to be- +‎ dragen.

Verb

bedragen

1. (transitive) to amount to

   Dit bedraagt meer dan twee miljoen euro.

   This amounts to more than two million euros.

   De bouwkosten bedroegen € 125 miljoen.

   The building costs amounted to 125 million euros.

2. (obsolete) to cover

   Synonym: bedekken

3. (obsolete) to accuse

   Synonyms: aanklagen, beschuldigen, betichten

Inflection

Conjugation of bedragen (strong class 6, prefixed)
infinitive	bedragen
past singular	bedroeg
past participle	bedragen
infinitive	bedragen
gerund	bedragen n
	present tense	past tense
1st person singular	bedraag	bedroeg
2nd person sing. (jij)	bedraagt	bedroeg
2nd person sing. (u)	bedraagt	bedroeg
2nd person sing. (gij)	bedraagt	bedroegt
3rd person singular	bedraagt	bedroeg
plural	bedragen	bedroegen
subjunctive sing.1	bedrage	bedroege
subjunctive plur.1	bedragen	bedroegen
imperative sing.	bedraag
imperative plur.1	bedraagt
participles	bedragend	bedragen
1) Archaic.

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Participle

bedragen

1. past participle of bedragen

Inflection

Inflection of bedragen
uninflected	bedragen
inflected	bedragen
		positive
predicative/adverbial		bedragen
indefinite	m./f. sing.	bedragen
	n. sing.	bedragen
	plural	bedragen
definite		bedragen
partitive		bedragens

Etymology 3

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

bedragen

1. plural of bedrag

Anagrams

• gebarend