Etymology[edit]
From bekać + -nąć.
Pronunciation[edit]
beknąć pf (imperfective bekać)
- (intransitive, colloquial) to burp (emit a burp), to belch
Conjugation[edit]
| Conjugation of beknąć pf
|
| beknąć
|
| beknę
|
bekniemy
|
| bekniesz
|
bekniecie
|
| beknie
|
bekną
|
| beknie się
|
beknąłem,
-(e)m beknął
|
beknęłam,
-(e)m beknęła
|
beknęłom,
-(e)m beknęło
|
beknęliśmy,
-(e)śmy beknęli
|
beknęłyśmy,
-(e)śmy beknęły
|
beknąłeś,
-(e)ś beknął
|
beknęłaś,
-(e)ś beknęła
|
beknęłoś,
-(e)ś beknęło
|
beknęliście,
-(e)ście beknęli
|
beknęłyście,
-(e)ście beknęły
|
| beknął
|
beknęła
|
beknęło
|
beknęli
|
beknęły
|
| beknięto
|
beknąłbym,
bym beknął
|
beknęłabym,
bym beknęła
|
beknęłobym,
bym beknęło
|
beknęlibyśmy,
byśmy beknęli
|
beknęłybyśmy,
byśmy beknęły
|
beknąłbyś,
byś beknął
|
beknęłabyś,
byś beknęła
|
beknęłobyś,
byś beknęło
|
beknęlibyście,
byście beknęli
|
beknęłybyście,
byście beknęły
|
beknąłby,
by beknął
|
beknęłaby,
by beknęła
|
beknęłoby,
by beknęło
|
beknęliby,
by beknęli
|
beknęłyby,
by beknęły
|
| beknięto by
|
| niech beknę
|
beknijmy
|
| beknij
|
beknijcie
|
| niech beknie
|
niech bekną
|
| beknąwszy
|
| beknięcie
|
Related terms[edit]
Further reading[edit]
- beknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- beknąć in Polish dictionaries at PWN
