beleefd

Dutch

Etymology

From beleefd, in the older sense "to observe (a custom)". The word, itself a conjugation of beleven, thus originally meant "observing custom or protocol".

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈleːft/

• beleefd

  (file)

• Hyphenation: be‧leefd
• Rhymes: -eːft

Adjective

beleefd (comparative beleefder, superlative beleefdst)

1. polite (well-mannered)

Inflection

Inflection of beleefd
uninflected	beleefd
inflected	beleefde
comparative	beleefder
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		beleefd	beleefder	het beleefdst het beleefdste
indefinite	m./f. sing.	beleefde	beleefdere	beleefdste
	n. sing.	beleefd	beleefder	beleefdste
	plural	beleefde	beleefdere	beleefdste
definite		beleefde	beleefdere	beleefdste
partitive		beleefds	beleefders	—

Synonyms

• gemanierd
• wellevend

Derived terms

• beleefdheid
• onbeleefd

Descendants

• Negerhollands: beleeft
• → Papiamentu: beleefd (dated)

Participle

beleefd

1. past participle of beleven

Inflection

Inflection of beleefd
uninflected	beleefd
inflected	beleefde
		positive
predicative/adverbial		beleefd
indefinite	m./f. sing.	beleefde
	n. sing.	beleefd
	plural	beleefde
definite		beleefde
partitive		beleefds