beteljesületlen

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

beteljesül +‎ -etlen

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈbɛtɛjːɛʃylɛtlɛn]
  • (file)
  • Hyphenation: be‧tel‧je‧sü‧let‧len

Adjective[edit]

beteljesületlen (comparative beteljesületlenebb, superlative legbeteljesületlenebb)

  1. unfulfilled
    Antonym: beteljesült

Declension[edit]

Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony)
singular plural
nominative beteljesületlen beteljesületlenek
accusative beteljesületlent beteljesületleneket
dative beteljesületlennek beteljesületleneknek
instrumental beteljesületlennel beteljesületlenekkel
causal-final beteljesületlenért beteljesületlenekért
translative beteljesületlenné beteljesületlenekké
terminative beteljesületlenig beteljesületlenekig
essive-formal beteljesületlenként beteljesületlenekként
essive-modal beteljesületlenül
inessive beteljesületlenben beteljesületlenekben
superessive beteljesületlenen beteljesületleneken
adessive beteljesületlennél beteljesületleneknél
illative beteljesületlenbe beteljesületlenekbe
sublative beteljesületlenre beteljesületlenekre
allative beteljesületlenhez beteljesületlenekhez
elative beteljesületlenből beteljesületlenekből
delative beteljesületlenről beteljesületlenekről
ablative beteljesületlentől beteljesületlenektől
non-attributive
possessive - singular
beteljesületlené beteljesületleneké
non-attributive
possessive - plural
beteljesületlenéi beteljesületlenekéi

Derived terms[edit]