bevraagteken
Jump to navigation
Jump to search
Afrikaans[edit]
Etymology[edit]
From be- + vraagteken (“question mark”).
Pronunciation[edit]
Audio (file)
Verb[edit]
bevraagteken (present bevraagteken, present participle bevraagtekenende, past participle bevraagteken)
- (transitive) to oppugn; to question (usually a statement or method)
- Ek bevraagteken sy uitspraak oor die saak.
- I oppugn/question his judgement concerning the matter.