białoczelny
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
From biały + -o- + czelny. First attested in 1826.[1][2]
Pronunciation[edit]
Adjective[edit]
białoczelny (not comparable, no derived adverb)
Declension[edit]
Declension of białoczelny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | białoczelny | białoczelna | białoczelne | białoczelni | białoczelne | |
| genitive | białoczelnego | białoczelnej | białoczelnego | białoczelnych | ||
| dative | białoczelnemu | białoczelnej | białoczelnemu | białoczelnym | ||
| accusative | białoczelnego | białoczelny | białoczelną | białoczelne | białoczelnych | białoczelne |
| instrumental | białoczelnym | białoczelną | białoczelnym | białoczelnymi | ||
| locative | białoczelnym | białoczelnej | białoczelnym | białoczelnych | ||
Derived terms[edit]
noun
References[edit]
- ^ Monitor Warszawski[1], number 24, 1826, page 110
- ^ białoczelny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading[edit]
- białoczelny in Polish dictionaries at PWN