bifasciatus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /bi.fas.kiˈaː.tus/, [bɪfäs̠kiˈäːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /bi.faʃ.ʃiˈa.tus/, [bifäʃːiˈäːt̪us]
Adjective[edit]
bifasciātus (feminine bifasciāta, neuter bifasciātum); first/second-declension adjective
Usage notes[edit]
- Used almost exclusively as a taxonomic epithet and thus not normally in inflected forms other than the nominative singular.
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | bifasciātus | bifasciāta | bifasciātum | bifasciātī | bifasciātae | bifasciāta | |
Genitive | bifasciātī | bifasciātae | bifasciātī | bifasciātōrum | bifasciātārum | bifasciātōrum | |
Dative | bifasciātō | bifasciātō | bifasciātīs | ||||
Accusative | bifasciātum | bifasciātam | bifasciātum | bifasciātōs | bifasciātās | bifasciāta | |
Ablative | bifasciātō | bifasciātā | bifasciātō | bifasciātīs | |||
Vocative | bifasciāte | bifasciāta | bifasciātum | bifasciātī | bifasciātae | bifasciāta |