bifurkacyjny

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From bifurkacja +‎ -ny. First attested in 1879.[1][2]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /bi.fur.kaˈt͡sɨj.nɨ/
  • Rhymes: -ɨjnɨ
  • Syllabification: bi‧fur‧ka‧cyj‧ny

Adjective[edit]

bifurkacyjny (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational) bifurcational

Declension[edit]

References[edit]

  1. ^ Pieniazek Przemyslaw (1879) Laryngoskopia oraz choroby krtani i tchawicy[1] (in Polish), page 103[2]
  2. ^ bifurkacyjny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading[edit]