bisaccium

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From bi- +‎ saccus.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

bisaccium n (genitive bisacciī or bisaccī); second declension

  1. double saddlebag, twofold horse-holdall, wallet
    Synonyms: hippopērae, bulgae
    • c. 27 CE – 66 CE, Petronius, Satyricon 31.9:
      Ceterum in promulsidari asellus erat Corinthius cum bisaccio positus, qui habebat olivas in altera parte albas, in altera nigras.
      And in the foretray there was a Corinthian asslet with a wallet having olives in one end light and in one end dark.

Declension[edit]

Second-declension noun (neuter).

Case Singular Plural
Nominative bisaccium bisaccia
Genitive bisacciī
bisaccī1
bisacciōrum
Dative bisacciō bisacciīs
Accusative bisaccium bisaccia
Ablative bisacciō bisacciīs
Vocative bisaccium bisaccia

1Found in older Latin (until the Augustan Age).

Descendants[edit]

References[edit]