biyaga

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Matal[edit]

Adjective[edit]

biyaga

  1. green
    Yesu agòɗ à azlaməna matapla la slaka aŋha, kà azladza tadzàhà madzay la dzibokw dzibokw la kəsaf biyaga la afik. (Mark 6:39)[1]
    And he ordered them all to recline in groups on the green grass (Mark 6:39)

References[edit]

Wiradjuri[edit]

Etymology[edit]

From English bacca, dialectal form of tobacco.

Noun[edit]

biyaga

  1. tobacco