buitengemeen

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch[edit]

Etymology[edit]

Compound of buiten +‎ gemeen.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˌbœy̯.tə(n).ɣəˈmeːn/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: bui‧ten‧ge‧meen
  • Rhymes: -eːn

Adjective[edit]

buitengemeen (not comparable)

  1. exceptional, uncommon

Inflection[edit]

Declension of buitengemeen
uninflected buitengemeen
inflected buitengemene
comparative
positive
predicative/adverbial buitengemeen
indefinite m./f. sing. buitengemene
n. sing. buitengemeen
plural buitengemene
definite buitengemene
partitive buitengemeens